Paramaribo is absoluut de moeite waard

De naam Paramaribo stamt af van Parmirbo, een klein dorp die later uit zou groeien tot de hoofdstad van Suriname. In 1644 ontstond er in dit dorp eerst een Nederlandse nederzetting in het dorp, die later werd overgenomen door de Fransen en toen weer in Engelse handen viel. Een ruime twintig jaar later werd het gebied weer veroverd door een Zeeuwse expeditie. De Zeeuwen ruilden Nieuw Amsterdam (het huidige New York) tegen Surinaams grondgebied. Zij doopten Paramaribo om tot Nieuw-Middelburg. Een naam die helaas nooit aansloeg. Fort Zeelandia werd het centrum van de nieuwe kolonie. Vanaf het fort werd Paramaribo verder uitgebreid.

Het verdere landinwaarts gelegen Thorarica, dat toen nog de hoofdstad was van Suriname, bleef echter belangrijker. Dat veranderde in 1683. Het bestuur van de Nederlandse kolonisatie werd gevestigd in Paramaribo en de stad werd economisch gezien steeds sterker. Het vervoer van goederen naar Nederland ging ook altijd via Paramaribo. Hoewel Paramaribo een belangrijke stad was voor de Hollanders, hadden zij niet de intentie om hier blijvend te vestigen. Men wilde alleen zoveel mogelijk winst behalen.

Meerdere keren vonden er grote stadsbranden in de Surinaamse hoofdstad plaats. De grootste brand woedde in 1821. Na de afschaffing van de slavernij in 1863 trokken veel ex-slaven naar Paramaribo. Tot 1950 woonde arm en rijk door elkaar. Op de erven van de grote woningen werden huisjes voor de slaven gebouwd en later vestigden zich hier de armen. De overheid begon met het ontwikkelen van grote bouwprojecten in het zuidwesten van de stad, waardoor de meeste rijken die kant optrokken. In 1987 vond in Suriname een bestuurlijke herindeling plaats en het district Paramaribo werd hierbij onderverdeeld in twaalf wijken.